haMed

خیلی وقت‌ها ما به جاندارانی در رده پایین تکاملی که می‌توانند به آسانی اعضای از دست‌رفته‌شان را برویانند، با حسرت نگاه می‌کنیم. پزشکان و دانشمندان بعضی اوقات آنها را بررسی می‌کنند، به این امید که راهی برای بازسازی اعضای قطع شده بدن انسان پیدا کنند، آرزویی که تا حالا عملی نشده است.

اما به تازگی دانشمندان دانشگاه Tufts تحقیق جالبی کرده‌اند، آنها کرم زرد کوچکی به نام پلانارین planarian را برای تحقیق انتخاب کردند، این کرم به خاطر توانایی‌اش در بازسازی مشهور است. چیز جالب این است که حتی اگر سر این کرم هم جدا شود، سر دوباره رشد می‌کند.

اما چیز جالب‌تر خاطرات این کرم‌ها بود. پژوهشگران قبل از جدا کردن سر کرم‌ها، آنها را در شرایطی قرار دادند که مجبور باشند به فضای باز و زیر نور بروند تا به غذا برسند. در شرایط معمول این کرم‌ها دوست ندارند به فضای باز بیرون بروند و زیر نور قرار بگیرند، اما دانشمندان با قرار دادن غذا در این فضاها به نوعی آنها را آموزش دادند.

در مرحله بعد دانشمندان سر تعدای از کرم‌های آموزش‌دیده و آموزش‌ندیده را جدا کردند، جالب بود که آن دسته از کرم‌هایی که قبل از جدا شدن سر آموزش دیده بودند، سریع‌تر از دسته دیگر کرم‌ها، یاد می‌گرفتند که برای دسترسی به غذا باید چه کنند و این کار تنها با یک جلسه تمرین انجام می‌دادند.

حالا این سؤال مطرح است که چطور کرم‌ها خاطرات سر جداشده‌ان را به یاد می‌آورند؟

دانشمندان مسئله را به ۲ شیوه توجیه می‌کنند:

۱- بعضی از خاطرات ممکن است به صورت همزمان در جای دیگری از بدن هم ضبط شوند.

۲- قبل از جداسازی سر، مغز اصلی، تغییراتی در سیستم عصبی می‌دهد، بعد از جداسازی، سیستم عصبی، در حین رشد مغز، تغییراتی در نوع رشد مغز اعمال می‌کند.

این تحقیق در نشریه Experimental Biology به چاپ رسیده بود.

مغز انسان بسیار پیچیده است و نباید به تکرار چنین سناریوی‌ای در انسان فکر کرد. اما از نتایج تحقیقاتی مثل این می‌شود در شناخت حافظه و کارکرد فرایند یادگیری، اعتیاد و ترک اعتیاد استفاده کرد.

از سوی دیگر همین تحقیق می‌تواند دست‌مایه نوشتن داستان‌ها و فیلم‌های تخیلی هم قرار بگیرد. شاید هم قبل داستان‌هایی با همین مضمون نوشته شده باشد!

منبع

من اگر آدم باشم، آدم خجالتی‌ای هستم. از روز اول اینطور نبودم. من یکی از شب‌های کودکی‌ام خجالتی شدم. شبِ روزی که مادرم مهمانی داشت که آن مهمان پسری داشت که آن پسر پدر نداشت. صبحش مادرم گفت: امشب سمت بابا نرو، صدایش نکن.. و من گفتم چرا باید با بابا قهر باشم؟ گفت: قهر نباش، ولی میلاد بابا ندارد، شاید دلش بابا بخواهد… و من شبش خجالتی شدم. فلسفه عجیبی در من شکل گرفت. از اینکه از داشته‌هایم خجالت بکشم! یادم هست که یکی همبازیانم یک پایش کوتاه‌تر بود و پلاتین در پایش گذاشته بودند، یک‌ بار که عجله داشتم برای خرید بستنی یا پفک مسیر خانه تا بقالی را می‌دویدم، دیدم که جلویم دارد راه می‌رود… من ایستادم اما شوق پفک یا بستنی نمی‌گذاشت ندوم، و از طرفی  خجالت می‌کشیدم از اینکه از کنارش با سرعت بدوم و بروم، که مبادا دلش دو پای هم اندازه بخواهد. و اخر در مسیر مخالف دویدم و از آن یکی سر کوچه به بقالی رفتم… روزی که درس پوریای ولی را می‌خواندیم که با آن پهلوان هندی می‌خواست کشتی بگیرد، با او همذات پنداری فراوانی کردم. همه فکر می‌کنند از مرام و منش پهلوانی پوریا بود که خود را مغلوب آن یکی پهلوان هندی کرد، اما من می‌دانم که بخاطر این بود که از زوردارتر بودن خودش خجالت کشید آن لحظه..الان هم همین خجالت در من مانده، وقتی از پلکانی بالا می‌روم اگر پیرمردی لرزان لرزان و  آرام آرام بالا برود، قدم‌هایم را با او تنظیم می‌کنم چون از جوانی‌ام خجالت می‌کشم!

بارها سعی کرده‌ام این خجالت را کنار بگذارم ولی انگار اعتیادی دارم به این خجالت که بر اثر ترک کردنش، خماری‌اش، حس شقاوت و کبر است، وقتی سوار ماشین هستم به آدم‌های کنار خیابان ( مگر خوشگل‌هایشان!) نگاه نمی‌کنم تا از پیاده بودن آنان خجالت نکشم! الان هم می‌خواهم یک بار دیگر امتحان کنم ببینم می‌شود از خوشی‌های کوچک زندگی گفت بدون آنکه ناخوشی ناخوش‌تر شود؟ می‌شود راحت از آرامش گفت، بدون ترس از اینکه رنجیده‌ای بشنود؟ این بار می‌خواهم از داشته‌هایم لذت ببرم، شاید همین یک بار باشد، پس امتحان می‌کنم..

آی آدم‌ها! من از زندگی و خانواده و همسری که دارم خوشبختم و از این خوشبختی خوشحال :)

و توی اون حال و هوای بچگی فکر می کردم که چرا خانواده ما پر جمعیت است.

فکر می کردم که این زندگی بهتر نباید شامل حال خونه ی پر از بچه ما باشه...

بعضی وقتها توی خیال خودم ، خانواده مون رو با دو تا بچه تصور می کردم و چه چشم انداز قشنگی می دیدم.

اون زمان ها وقتی تعداد خواهر و برادر هامو به کسی می گفتم. تعجب می کرد و می گفت :بهتون نمیاد.

شاید چون خیلی ها فکر می کردند که فرزندهای خانوادهای پرجمعیت باید تنبل و بی ادب باشند!

اما حالا وقتی تلویزیون ایران رو که نگاه می کنی آشکارا و زیرزیرکی دارند بچه دار شدن رو تبلیغ می کنند.

دیروز یک آقایی مهمون یکی از برنامه ها بود که با اینکه جوون بود نه تا بچه داشت! یعنی از ما هم بیشتر!

خیلی هم به این پر بچه بودنش افتخار می کرد!

حالا فقط ایران نیست که... هنر پیشه های هالیوود هم هر روز دارند بچه میزان!

همین آقای بن افلک خوش تیپ سه تا بچه داره... ویل اسمیت هم فکر کنم سه یا چهار تا داره!!!

الان دیگه بچه زیاد داشتن مد شده و باکلاس می باشد!

اون زمان ها که مد نبود ما پرجمعیت بودیم ....حالا هم که مد شده همش یک بچه فینگیلی داریم...

اینا رو گفتم که بگم مثل اینکه ما کلا هیچ وقت روی مد نیستیما...

قبل از رفتن همسرم ازش خواهش کردم یک نگاهی بهش بندازه ببینه چشه...

نمی دونم چیکار کرد که صفحه باز شد.ازش پرسیدم.. خندید و گفت : قرار نیست که همه بلد باشند.

من هم خندیدم و پی اش را نگرفتم.

حالا این در حالی است که وقتی داریم فیلم می بینم و من کلمه انگلیسی را می شنوم که فکر می کنم

ممکن است ایشون معنی اش را ندونه،قبل از این که خودش بخواد بپرسه، من معنی کلمه رو بهش می گم.

ما زنها یک همچین آدمهایی هستیم.

«یکی» گفت : خوش به حالت.

«اون یکی» گفت : بد به حالت،که میگی خوش به حال من.

پ.ن: یه جایی نوشته بود اونایی که میگن گذشته رو نمیشه عوض کرد هنوز خاطره ننوشتن...

به این عکس نگاه کنید و بگویید، چه چیزی را نشان می‌دهد؟

راهنمایی: این عکس در نور روز و با استفاده از تلسکوپ درهشتم جولای امسال گرفته شده است.

…

این عکس را تییری لگولت گرفته است و در واقع هلال بسیار نازک ماه نو را نشان می‌دهد، این عکس جوان‌ترین هلالی است که تا به حال شکار شده است.

در این عکس حتی تورفتگی و برآمدگی‌های بسیار کوچک در هلال هم مشخص هستند که نشاندهنده جغرافیای ماه یعنی قله‌ها و دره‌های ماه در همین هلال هستند.

این عکس در الانکورت فرانسه گرفته شده است، ماه در این عکس فوق‌العاده نازک است و بیشتر از چند ثانیه قوسی اندازه ندارد.

هلال ماه در این عکس در درخشش نورخورشید غرق است و عکس با دشواری در این نور روز گرفته شده است، این عکس در شرایطی گرفته شده است که در بخش فروسرخ طیف نور، آسمان پیرامون ۴۰۰ بار درخشان‌تر از ماه بود و در بخش مرئی، حدود هزار بار!

برای کاهش تأثیر درخشش خورشید، عکاس از طیق فروسرخ نور برای ثبت استفاده کرد و به علاوه جلوی تلسکوپ، صفحه خاصی قرار داد تا حد ممکن جلوی عبور نورهای پیرامونی را بگیرد.

منبع

یادتان می‌آید تا قبل از اینکه گوشی‌های هوشمند رواج پیدا کنند، وقتی می‌خواستیم سرگرم شویم و هوس گیم‌های ساده به سرمان می‌زد، چه می‌کردیم؟

آن زمان که خبری از اپلیکیشن‌های بی‌شمار گیم امروز نبود، خیلی ساده با مرورگر خود وارد سایت‌های بازی‌های فلش می‌شدیم، با همان اینترنت کند دیال آپ، بازی‌های فلش را بارگزاری می‌کردیم و شروع به بازی می‌کردیم.

خیلی وقت‌ها هم با برنامه‌های ذخیره‌کننده فایل‌های فلش، فلش‌ها را ذخیره می‌کردیم، روی دیسکت می‌ریختیم و به دوستان خود هدیه می‌کردیم، یا در هارد ذخیره می‌کردیم تا در دفعات بعد، بدون نیاز به بارگزاری مجدد، باز هم بتوانیم بازی کنیم.

آن زمان سپری شده و حالا خیلی چیزها فرق کرده، اما هنوز هم بازی‌های لفش جذابند، ساده و سرگرم‌کننده هستند و اصلا نیازی به خرید و داشتن یک گجت هوشمند ندارند.

امروز می‌خواهم سایتی را به شما معرفی کنم که در واقع مرجع بازی‌های فلش است، با رفتن به این سایت می‌توانید ساعت‌ها سرگرم شوید و هر نوع بازی فلش که دوست داشته باشید، از نوع استراتژیک تا ورزشی و خودرو و تیراندازی را در آن پیدا کنید.

این سایت pong.com است و ظاهری شبیه پینترست دارد.

این سایت یادآور روزهای خوش گذشته است.

این روزها در فوتبال دنیا اتفاقات باورنکردنی در حال رخ داد هستند، بعد از قتل یک بازیکن توسط داور و بعد از آن جدا شدن سر داور از تن در برزیل، این بار حوادث جالبی در فوتبال نیجریه به وقوع پیوسته‌اند:

دو باشگاه پلاتو یونایتد فیدرز و پلیس ماشین که در لیگ دسته سوم نیجریه با هم رقابت تنگاتنگی داشتند، بازی‌‌های سرنوشت‌ساز خود را که به طور همزمان برگزار می‌شد با نتایج ۷۹ بر صفر و ۶۷ بر صفر بردند!

نکته جالب این است که تیم پلاتو یونایتد فیدرز، ۷۲ گل از ۷۹ گلش را در نیمه دوم به ثمر رساند، یعنی هر ۴۰ ثانیه، بدون توقف به مدت ۴۵ دقیقه گل می‌زد. باشگاه رقیب هم که نیمه اول شش هیچ جلو بود، نیمه دوم ۶۱ گل زد.

فدراسیون فوتبال نیجریه این دو بازی را نمایش باورنکردنی شرم توصیف کرده است و در نظر دارد همه عوامل دخیل از بازیکن‌ها و رؤسای باشگاه‌ها تا داورها و گردانندگان لیگ را مجازات کند و فعلا دو باشگاه را معلق کرده است!

منبع

کــــاش خــــدا مــــى اومــــــد و میـــــگفـــــــت
دیـــــــــــوونــــــــــــــه ام کــــــــردى ، بـیــــا ایــــنـــــم اونــــــــى کــــــه میــــــخواســــــتــــى!

Set designs by Adi Goodrich. More below!

View the whole post: Adi Goodrich over on BOOOOOOOM!.

“Uncured”,  a series of photos by Ben DeHaan. The images are untreated with UV light, allowing the inks to drip over time. See more below!

View the whole post: Ben DeHaan over on BOOOOOOOM!.

یک گرافیست و طراح وب به نام Jesús Prudencio مجموعه جالبی از تصاویر خودروهایی که در فیلم‌های مشهور و به‌یادماندنی سینما از آنها استفاده شده، طراحی کرده است، در اینجا با استفاده از تصاویر ایشان یک کوییز سینمایی راه می‌اندازیم تا میزان حافظه و اطلاعات سینمایی شما را بسنجیم. البته پرواضح است که بدون معلومات خوب خودرویی، پاسخ به برخی از سؤالات، علیرغم داشتن شم سینمایی دشوار است.

اول تصاویری از خودروها و بعد پاسخ:

۱-

۲-

۳-

۴-

۵-

۶-

۷-

۸-

۹-

۱۰-

۱۱-

۱۲-

۱۳-

۱۴-

پاسخ‌ها:

۱- فیلم back to the future

2- فیلم مستر بین

۳- بانی و کلاید

۴- little miss sunshine

5- death proof

6- Drive

7- goldfinger از مجموعه فیلم‌های جیمز باند

۸- gattica

9- ghost busters

10- فیلم pulp fiction

11- تعطیلات رمی

۱۲- the Italian job

13- راننده تاکسی

۱۴- درخشش یا the shining

مایکل: نمی‌خواستم ناراحتت کنم.
هانا: تو نمی‌تونی ناراحتم کنی. تو اونقدر مهم نیستی که بتونی ناراحتم کنی.

خواننده (The Reader) – محصول 2008
کارگردان: استفن دالدری
دیالوگ گویان: رالف فینس (مایکل) / کیت وینسلت (هانا)

(انتخاب از: میم جان)

.