dutchmarbel

Donald Trump denied that he would be golfing this week:

America sees you, sir pic.twitter.com/hDwNfBF01e

— Sulome Anderson (@SulomeAnderson) December 27, 2017

It’s trivial in the scheme of things, but the president pretending he’s not golfing WHEN EVERYONE CAN SEE HE’S GOLFING is representative of so much.

— Chris Hayes (@chrislhayes) December 26, 2017

This is hilarious, of course, but I think it’s mainly an example of who Trump is addressing when he speaks. He’s not really speaking to the press, or to you and me, or to anyone on Capitol Hill. He’s speaking to his fans. They won’t see him golfing, and newspapers won’t splash it on the front page, and Fox News won’t cover it. So tomorrow or the next day Trump will tweet about how the lying media says he was golfing, and his fans will believe him.

But what about the rest of us? That’s the funny thing. I suspect that Trump likes the fact that we all know he’s lying. He wants us to know that he can say anything he wants and there’s nothing we can do about it. To him, that’s a sort of power that he enjoys showing off.

De afgelopen dagen brak ik me het hoofd waarom ik aanslagen en dreigementen van fascisten en neonazi’s diep in mijn hart erger vind dan die van jihadi’s. Afgaande op de publiciteit zou ik precies andersom moeten reageren. De wandaden van jihadi’s in het westen zijn groter opgezet en krijgen massale aandacht van de media: ze ogen spectaculair en maken meer slachtoffers.

De aanvallen van neonazi’s in Europa en de VS zijn niettemin veelvuldiger, worden minder vaak verijdeld, krijgen – in elk geval ogenschijnlijk – minder aandacht van politiek en politie, terwijl ze in het afgelopen decennium gezamenlijk meer slachtoffers in het westen hebben gemaakt dan alle jihadi’s hier bij elkaar.

Juist dat maakt de opkomst van de neonazi’s naar mijn idee zo perfide: ze verrichten hun akelige werk sluipenderwijs, onder de radar; hun activiteiten halen zelden de voorpagina’s. We slaan minder acht op hun haat en hun geweld dan op dat van hun jihadi tegenhangers, al zijn beide groepen volledig complementair en parasiteren ze op elkaar. (De jihadi heeft de moslimhaat van de neonazi’s even hard nodig als de neonazi het schrikbeeld van de jihaditerreur.)

Maar het gaat niet om de cijfers, concludeerde ik. Het is de hypocrisie die ’t hem doet.

‘Wij’ roepen om het hardst dat we beter, geciviliseerder en democratischer zijn dan ‘zij’. Ondertussen vormen de stoottroepen zich hier onder onze eigen ogen, en houden we niettemin de blik koppig gericht op de ander, op de vermeende buitenstaander die de bron van alle kwaad zou zijn – blind voor de haat die onder ons groeit. Ik lees in artikel na artikel hoe jonge moslimmannen radicaliseren, maar zelden zie ik artikelen die beschrijven hoe hard en heftig voorheen ‘gematigde’ Nederlanders aan het radicaliseren zijn.

‘Wij’ eisen routineus dat de gemiddelde moslim publiekelijk afstand neemt van elke jihadi terreurdaad – en spreken daarmee elke moslim, nee elk méns met een Arabische achtergrond, ook de ongelovigen of de ietsisten onder hen, aan als potentieel geestverwant van de jihad – maar we houden zelf ferm de bek wanneer een clubje neonazi’s marcheert of wanneer moslimhaters een moskee belagen. ‘Wij daarvan afstand nemen? Waarom zouden we? Daar hebben wij niks mee te maken!’ En ondertussen maar afgeven op de islam, op moslims, op mensen met een Arabische voorouder. En vooral: al ‘die mensen’ gemakzuchtig op één hoop blijven vegen.

De crux is dit: elke moslim wordt al doende pars pro toto. De vreedzame moslim, de Marokkaanse moeder die voor haar rechten vecht, de derdegeneratie-gastarbeiderszoon die moeizaam zijn weg zoekt tussen moderniteit en het bewaren van familiebanden: ze zijn in de ogen van veel Nederlanders steeds vaker ‘eigenlijk’ geen zier beter dan de eerste de beste extremistische jihadi.

Intussen bedreigen de fascisten van Pegida de kinderen van een Leidse basisschool. Maar daar staan wij ‘gewone’ Nederlanders helemaal buiten, toch?

‘Hoe vrijhandel een vies woord werd,’ kopte de Volkskrant vorige week. In het artikel kregen de critici van CETA, TTIP en TTP onderuit de zak: ‘Velen stellen zich niet meer open voor de wereld maar sluiten zich ervoor af. Zij zien haar niet als bron van welvaart maar als bedreiging. Vrijhandel en globalisering zijn scheldwoorden geworden. Grenzen dicht en luiken dicht.’

Oeps. Daar werd heel GroenLinks – een partij die niet vreselijk hecht aan nationale grenzen – zonder pardon in het kamp van de eng-nationalisten geparkeerd. Ook de VVD en D66 hanteren dit frame om het verzet tegen de aankomende internationale handelsverdragen te bagatelliseren.

De argumenten van veel tegenstanders zijn echter van een andere orde: zij vinden dat CETA en TTIP teveel ruimte geven aan multinationals. De verdragen scheppen voor multinationals een level playing field: ze kunnen zich grosso modo overal hetzelfde gedragen. Maar dat gaat evident ten koste van lokale producenten, die nu vaak al moeite hebben zich stand te houden, en van met moeite tot stand gekomen nationale milieu- en arbeidsregels.

Dat CETA een variant bevat van het alom verguisde ISDS, een internationale instantie die geschillen tussen multinationals en nationale overheden moet beslechten zonder tussenkomst van een rechter, in het geheim, zonder transparantie, en zonder mogelijkheid van beroep – is de ultieme steen des aanstoots. Ook het verzet van Wallonië concentreert zich daarop. ‘We weten totaal niet hoe het ISDS zal uitpakken,’ zei de Waalse premier, ‘en we hébben toch al gerechtshoven?’ Echte gerechtshoven, waarin – anders dan bij het ISDS – de multinationals die in het geding zijn, zelf geen zitting hebben. Dat is toch een voorwaarde wanneer je onafhankelijke uitspraken wilt garanderen…

De voorstanders van CETA jammeren nu dat Wallonië met haar verzet tegen CETA de EU ondermijnt. Wat, zou mijn wedervraag zijn, is de waarde van de EU wanneer lidstaten nooit nee mogen zeggen tegen voorgenomen beleid? Er is toch een instemmingsvereiste van de lidstaten, geen instemmingsverplichting? Hoe kun je nu boos worden op Wallonië wanneer het zich keurig aan alle EU-regels houdt: onderhandelen, luisteren, verder praten, waar mogelijk compromissen sluiten en dan tot een besluit komen? Tegen stemmen is simpelweg hun recht.

Wil de EU ooit uit dit dilemma komen, dan dient ze globalisering en vrijhandel grondig te heroverwegen en haar prioriteiten te herzien. Laat onze supranationale instanties eerst paal en perk stellen aan multinationals die nu openlijk misbruik maken van globalisering, en de kosten daarvan afwentelen op burgers, consumenten en overheden. Hier doen wat daar niet mag, daar aftrekken wat je hier verdient, en onderwijl zo ongeveer nergens belasting betalen.

Wanneer CETA, TTIP en TTP eerst de belastingafdrachten van de vrijhandel op orde brengen, garandeer ik algehele instemming van de critici.

13 oktober 2016:

Een babypakje

Hehe. Eindelijk een baby waar ik fijn van alles voor kan naaien en breien. Eerder maakte ik dit rompertje al eens, dat eerste exemplaar ligt nog in de kast. Het is namelijk nogal roze, voor de kleine onbekende wilde ik wat meer neutrale kleuren. Wel lekker vrolijk, maar niet roze of blauw. Tijdens het naaien sloeg ik wel aan het twijfelen over de maat. Het patroon zei dat het geschikt was voor baby’s van 0 tot 3 maanden maar ik vond het, met de mandarijn-vergelijking in gedachten, zo gróót worden! Ik wandelde dus naar een plaatselijk grootwarenhuis en kocht een maatje 50-56 (pasgeborenmaatje) om de maat te kunnen vergelijken. En inderdaad, mijn rompertje zal wel wat langer in de kast kunnen blijven.

Riep de Volkskrant vanochtend nog dat de Nederlandse scholier ongemotiveerd is, Trouw heeft uit het OESO-rapport begrepen dat de Nederlandse leerling school saai vindt, maar wel goed presteert. Dus ik ben vandaag maar eens een paar uur les gaan geven op mijn gymnasium, om te kijken of het klopt.

Mijn lessen verliepen vandaag als volgt: ± 30 kinderen van ± 13 jaar komen het lokaal binnen, zeggen me vriendelijk gedag, halen hun spullen uit de kast, gaan in groepjes zitten, overleggen wie wat gaat doen en gaan voortvarend aan de slag. Zonder dat ik ook maar één woord heb hoeven zeggen.

Ik geef onmiddellijk toe: dit was voor mij ook een gloednieuwe ervaring. Had ik in alle bijna 36 jaar die ik lesgeef nog nooit meegemaakt. Laat staan eigenhandig voor elkaar gekregen. Totdat we internet kregen, en wifi in de klas.

Het mirakel heet ‘flipping the classroom’ en werkt als volgt:

Je offert een vakantie op en zorgt ervoor dat alle instructies voor een compositieproject (in stappen van 10 lessen) op internet staan. Op zo’n manier uitgelegd dat een 13-jarige snapt wat de bedoeling is, en waar nodig aangevuld met voorbeelden en aanvullende links. En in plaats dat je leerlingen ná de les huiswerk meegeeft, krijgen ze nu voorafgaand aan de les huiswerk. Ze lezen thuis de instructies goed door en als iets niet duidelijk is, kunnen ze mij voor de les op de website vragen stellen, of met elkaar overleggen.

Daarnaast zorg je ervoor dat de leerlingen in met zorg samengestelde teams van vier werken. Met zorg samengesteld wil zeggen: samengesteld door de leerlingen zelf. Zij weten het best wie met wie in een team kan, zonder dat er dooien vallen. Iedere leerling heeft vooraf zelf een rol gekozen en zichzelf met een mooie poster aangeprezen op een banenmarkt. Wie het fijn vindt te organiseren, leiding te geven en conflicten op te lossen, gaat voor de rol van directeur. Wie liever het verslagschrift bijhoudt, opruimroosters maakt, absentielijsten bijhoudt en regelt wie aan de beurt is om het lesverslag te schrijven, wordt secretaris. Wie graag goede ideeën aandraagt, materiaal meebrengt, dingen opzoekt, verhalen verzint en fantasie heeft, biedt zich aan ontwerper. En wie het liefst gewoon zorgt dat elke stap van het project er piekfijn en verzorgd uit ziet, geeft aan dat hij medewerker wil worden. Ik heb daar eerder over geschreven, over hoe dat teamproces in de praktijk eruitziet:

Samenwerken

Maar sinds we het combineren met ‘flipping the classroom’ is het compositieproject nog fijner dan het al was. Wie van tevoren de instructies niet heeft gelezen, houdt zijn hele team op, dus krijgt op zijn donder. Niet van mij, maar van zijn team. En het tempo ligt hoog. Veel hoger dan vroeger. Want ik hoef niet meer eerst in de les uit te leggen wat de opdracht voor vandaag is. Er zijn teams die een whatsapp-groep beginnen en van tevoren overleggen en afspraken maken, zodat ze in de les nog sneller aan het werk kunnen. De teams functioneren volledig autonoom, ieder kind heeft in het geheel zijn eigen taak en verantwoordelijkheid, en wordt daar aan het einde ook op afgerekend.

Natuurlijk is er altijd wel in een van de klassen een team dat het drukker en gezelliger heeft met elkaar dan met de opdrachten en niet of te laat op gang komt. En hun telefoon niet gebruiken om de instructies bij de hand te houden, maar om te instagrammen en te snapchatten. Ook dit jaar. En natuurlijk zijn er in elke klas wel twee of drie kinderen die hun snor drukken. Maar die gaan allemaal enorm in de knoei komen, of gaan hun team enorm in de knoei helpen. Dus waarschuw ik ze af en toe en weet nu al dat binnenkort hier en daar de paniek zal toeslaan. Want dan is voor die paar leerlingen de achterstand te groot geworden om nog in te halen. En bovendien beoordelen alle leerlingen aan het einde de samenwerking en elkaars inzet. Dat zal ze leren.

Onlangs stond in Trouw een klacht van een moeder, dat haar kind altijd het meest doet bij groepsopdrachten en hoe je dat kunt voorkomen. Nou, zo dus. Volgens mij dan, hè.

Groepsopdrachten: waarom moet mijn kind altijd het meeste doen?

En ik? Ik loop rond, coach, observeer, maak aantekeningen van wat ik zie gebeuren, houd af en toe een vergadering (met snoepjes) met de directeuren, secretarissen, medewerkers, ontwerpers, geef directeuren zonodig een spoedcursus conflictbeheersing, laat secretarissen leeglopen over hun directeuren, leef mee met ontwerpers en medewerkers naar wie te weinig geluisterd wordt en werk mijn schooladministratie bij. En geniet. Vooral van het geluid van klassen die volkomen zelfstandig aan het werk zijn. Echt waar, niets leukers dan lesgeven. Ik ben hartstikke trots op deze kinderen.

En wie denkt dat al dit moois alleen voor gymnasiasten is weggelegd: nee hoor, ik heb het op het vmbo ook prima zien werken. Het geheim zit ‘m in autonomie, eigen verantwoordelijkheid en succesvol samenwerken. Welk kind wil dat nou niet.

The Independent reports that about 5,000 girls and women in Britain are subjected to female genital mutilation each year: "FGM is carried out for cultural, religious and social reasons within families and communities where it is believed to be a necessary preparation for adulthood and marriage." Ian Tuttle is exasperated by their kid-glove treatment of the practice:

True. But which cultures? Which religions? Hint: It’s not Anglicans....Let’s be frank: FGM is not spontaneously afflicting preteen and teenage girls; it’s not an illness being randomly caught. It’s a barbarous act being perpetrated by parents of young girls in specific and identifiable cultural/religious groups. Refusing to acknowledge that reality does not help to protect vulnerable women; it aids those who seek to repress them.

Hmmm. "Not Anglicans." Obviously Tuttle is blaming Muslims. Oddly, though, he doesn't come right out and say this. Why? The map on the right might provide a clue.

According to UNICEF, the practice of FGM is mostly limited to central Africa. It's not common in Morocco or Algeria or Libya or Saudi Arabia or Oman or Jordan or Syria or Iran. Basically, it's concentrated in a small swath of states in western Africa and another swath of states along the Red Sea (those in red and orange). With the exception of a handful of countries, only a small percentage of women who undergo FGM believe the practice is required by religion.

Still, that religion is Islam. There's no need to tiptoe around that ugly fact. Or is there?

Basically, FGM is a practice limited to certain parts of Africa—and although it's more common among Muslims than other religions, Christians are pretty close in most countries. As for Britain, its FGM problem is more due to where their African immigrants come from than it is to Islam per se.

Female genital mutilation is a barbaric practice, and Muslims in many countries are far too tolerant of it. Anyone who fights it—as do many feminist NGOs as well as Islamic clergy and scholars—is literally doing God's work. But it's uncommon in the heartland of Islam, and in Africa it's practiced by plenty of Christians too. The only way to represent it as a uniquely Islamic problem is to imply it with a wink and a nudge but without actually producing any evidence.

Dijsselbloem denkt dat ik niks te doen heb. Hij heeft natuurlijk mijn blog over vluchtelingen en de VVD gelezen, en nu dacht hij: weet je wat, ik laat die gast van Grutjes een heel nieuw artikel typen, over mij.
Dijsselbloem, je bent een vervelende eikel. Een belangrijkdoener.
En je liegt.

Jeroen Dijsselbloem heeft gister namelijk groots en meeslepend geroepen:
“Ze blazen de welvaartsstaat op!“

“Ze”,  dat zijn de vluchtelingen natuurlijk weer.

Hoe blazen de vluchtelingen dan de hele welvaartsstaat op?
Welnu, zegt Jeroen, ze komen allemaal een uitkering vragen.

Nepnuance

Je zou na Zijlstra bijna gaan denken dat dat een heel genuanceerde uitlating is. Maar dat is het natuurlijk niet. Volgens Zijlstra komen ze allemaal voor een borstvergroting, volgens Dijsselbloem voor een uitkering. Lood om oud ijzer.

Dat mensen hierheen vluchten omdat ze bijvoorbeeld klem zitten tussen massamoordenaar Assad, IS, Al-Nusra Front, Iran, en bombardementen van de VS, Rusland, Frankrijk, binnenkort misschien Nederland en god weet wie nog meer…

Whatever. Dat doet er volgens Dijsselbloem niet toe.
Als hij het lijden van die mensen maar kan gebruiken om ons angst aan te jagen voor barbaarse hordes die onze welvaartsstaat opblazen, met dynamiet –  eh, pardon, uitkeringsaanvraagformuliertjes.

Het effect van asielzoekers op de welvaartsstaat

Ja ja, die enorme kosten van vluchtelingen voor onze arme welvaart.
Hoe is die verhouding eigenlijk?
Zoals je al eerder kon lezen op Grutjes, waren in 2014 de totale geraamde kosten van de asielprocedure 681 miljoen.

Kijk maar even goed, pak er een vergrootglas bij, en zie hoe asielzoekers onze welvaartsstaat onbetaalbaar maken!
Of bijna dan.
Of…
Nou ja, in elk geval 0,0026 keer duurder…

Maar we kunnen het niet betalen!

Se hebbe allemoal un uitkering

Dijsselbloem doet ook alsof vluchtelingen levenslang een uitkering trekken.
Klopt dat?

Asielzoekers
De eerste vraag is: wiens schuld is dat?
Asielzoekers die wachten op behandeling van hun aanvraag, mógen van de overheid het eerste half jaar namelijk helemaal niet werken, en daarna maar een klein beetje.

Overigens krijgen asielzoekers geen bijstand of andere ‘vette uitkeringen’: Tijdens de asielprocedure ontvangt een asielzoeker van het COA maximaal € 58 per week voor eten, kleding, roken en andere uitgaven. (Bron: COA)
Ik zou het daar niet van redden, jij wel?

Vluchtelingen
Dijsselbloem doet alarmerend over de arbeidsparticipatie van ex-asielzoekers. Vluchtelingen dus, mensen met verblijfsvergunning.

Tja. Deels is het nogal wiedes, dat als je de taal nog moet leren, je de gebruiken nog niet kent en je wellicht nog getraumatiseerd bent ook, dat je dan niet meteen een baan vindt.
Waarom Dijsselbloem dat een probleem vindt weet ik niet. Bij bijvoorbeeld chronisch zieken of mensen in een rolstoel is de arbeidsparticipatie nog veel lager. Er zijn 790.000 arbeidsongeschikte Nederlanders.
Zou hij ook een maximum aan mensen in een rolstoel willen stellen? Of een maximum aan bejaarden, kinderen of andere mensen met een lage arbeidsparticipatie?
Wat is het probleem van iemand als mens benaderen, in plaats van als getal?
Waarom moet elk mens economisch rendabel zijn, en voor wie?

Maar ook als je een getallenfetishist bent, zelfs als je Adam Smiths onzichtbare hand bent, ik bedoel Jeroen Dijsselbloem zelf, dan is er geen enkele reden om te zeuren over vluchtelingen.
De arbeidsparticipatie van vluchtelingen is namelijk helemaal niet zo laag.

Arbeidsparticipatie in getallen
Dat je niet meteen werk hebt als je net Nederland binnenkomt is logisch. Maar hoe zit het na elf jaar? 52,3% van de vluchtelingen heeft dan een betaalde baan. Dat is 7,3% hoger dan niet-Westerse allochtonen die niet gevlucht zijn.
Vluchtelingen doen het dus juist bovengemiddeld goed.

Wiens welvaartsstaat

Nee, kom nu niet met die onzin aan over armoede en dat we eerst de Nederlanders eens moeten helpen. Want ja, die armoede bestaat, die groeit zelfs, en dat is belachelijk.
Armoede wordt echter niet veroorzaakt door vluchtelingen, maar doordat de kloof tussen arm en rijk in ons land al jaren groeit. We geven ons geld blijkbaar liever aan rijke mensen dan aan mensen die het nodig hebben.

Eigen armen eerst

Wist je trouwens dat de eerste opvang van asielzoekers in Nederland bijna helemaal wordt betaald uit… de pot voor ontwikkelingssamenwerking?

Er zijn heel wat mensen die graag zeuren over voedselbanken, al hebben ze daar meestal zelf nog nooit geholpen. “Wij zijn oh zo sociaal betrokken,” roepen ze, “maar we moeten eerst onze eigen armen eindelijk eens helpen voor we vluchtelingen binnenlaten!”
Alleen gaan de kosten van vluchtelingen dus niet ten koste van je armlastige bejaarde oerhollandse opa, maar van de hongerende kindjes in Afrika, om het eens in rechtse ballentermen te zeggen.

We worden overspoeld door…
angstzaaiers

Het is je vast niet ontgaan dat media en politici nu al geruime tijd moord en brand schreeuwen omdat er enorm veel meer asielzoekers naar Nederland komen dan normaal. En als er veel meer asielzoekers komen, dan kost het straks ook veel meer geld. Toch?

Worden we inderdaad overspoeld?
Nou, misschien moet je dan eerst bedenken wat je onder de term “overspoeld” verstaat. Ik neem voor het gemak even aan dat je je niet overspoeld voelt als er één asielzoeker extra naar Nederland komt. Nee, als de welvaartsstaat van het op 5 na rijkste land ter wereld in gevaar is, als we de opvang niet meer aan kunnen, dan is er echt iets aan de hand. Toch?
Wat noemen we overspoeld? Als er dit jaar honderd keer zoveel mensen naar Nederland komen? Of duizend keer?

In de afgelopen 12 maanden kwamen er 35.975 asielzoekers naar Nederland.

In de 12 maanden daarvoor kwamen er 24.260 asielzoekers naar Nederland.

Er kwamen de laatste 12 maanden dus niet honderd keer, niet duizend keer, maar nog geen anderhalf keer zoveel mensen.

Record aantal leugens

Het NOS Journaal brulde deze maand: ‘Record aantal asielzoekers in oktober!’
Tja, dat was natuurlijk weer niet waar. Het aantal asielzoekers is juist flink gedaald na september.

Het probleem is niet dat we overspoeld worden, het probleem is dat het kabinet structureel, chronisch én bewust jaar na jaar te weinig geld begroot voor de asielprocedure. En consequent probeert een sfeer van paniek te scheppen, die strenge maatregelen rechtvaardigt, hoewel ze volkomen uit gebakken lucht bestaat.

Hier zie je hoeveel mensen er op dit moment in de opvang zitten.
47.574 op 11 november 2015. 

Stel dat er toch onverwacht weer extra mensen naar Nederland zouden komen, en er in november en december, laten we het ruim nemen, wel 9000 mensen per maand zouden komen. Dan komen we dit jaar uit op 52.975. Dat is ongeveer evenveel als de 53.000 van 1994. Voor zover ik weet is toen ook de welvaartsstaat niet opgeblazen.

Maar hoe zit het dan bij de COA? Daar zit de opvang toch overvol? Mijn god, we hebben al een noodopvang, en zelfs óók nog een crisis-noodopvang!
Tja. Er zitten op dit moment maar half zo veel mensen in de opvang als in 2001.

Dijsselbloem wil Schengen opblazen

Volgens het akkoord van Schengen mogen personen zich vrij door Europa bewegen. Dat, zou je kunnen zeggen, is het enige onderdeel van de EU wat niet alleen over economie gaat, maar gewoon meer vrijheid aan mensen biedt.

Dijsselbloem wil Schengen opblazen, en een mini-Schengenzone oprichten, een harde kern in de EU waarin de onderlinge grenzen wel open blijven, maar die de grenzen met de andere EU-landen opnieuw bewaakt.

Dijsselbloem: “Er zijn een paar landen die in de asielcrisis de zwaarste lasten dragen, omdat bij hen de meeste vluchtelingen opvang krijgen. Het gaat om Zweden, Duitsland, Oostenrijk, België en Nederland.”

Aïai. Je vermoedt het zeker al. Dat is een leugen.

Top 5 bullshit – met stip op 1…

Dijsselbloem’s eigen IND heeft net in een rapport verteld dat wij helemaal niet bij de top vijf van Europa horen wat betreft het opvangen van asielzoekers. We staan binnen de EU op nummer 8, en als we Zwitserland ook meetellen zelfs pas op nummer 9. (zie tabel 3 in het rapport)

‘Ja maar Nederland is zo arm….’
Als je kijkt naar de verhouding bruto nationaal product ten opzichte van het aantal asielzoekers, staan we op plaats 14, en 16 als we Noorwegen & Zwitserland meerekenen. (tabel 4)
‘Ja maar Nederland is zo klein…’
Zelfs als je kijkt hoeveel asielzoekers iedereen per vierkante kilometer opvangt, redden we nog geen plaats in de top 5. (tabel 2)

Oh, België en Zweden staan trouwens ook niet in de top vijf.
Dat zijn namelijk Duitsland, Hongarije, Italië, Frankrijk en Oostenrijk.
De slechtste opvanger daarvan, nummer vijf, Oostenrijk, heeft dik 3 keer zoveel mensen opgevangen als wij. Ik denk dat als die landen een top vijf samenwerking willen van asielverlenende landen, dat ze Jeroentje kunnen missen als kiespijn.

Dit statistiekje van Flip van Dyke met een vergelijking tussen de eerste 7 maanden van 2014 en de eerste 7 maanden van 2015, is ook erg interessant. Daarin kun je zien dat het aantal asielzoekers in de EU bijna is verdubbeld in 2015, maar in Nederland juist omlaag is gegaan (!)

Dijsselbloem liegt dus

Over uitkeringen, over de last voor de welvaartsstaat, over asielzoekers, over arbeidsparticipatie, over aantallen, over wie er opdraait voor de kosten, over de top vijf van landen die asielzoekers opvangen…

Waarover nog meer?

• Dijsselbloem zegt dat het zijn prioriteit nummer één is, om Schengen te behouden. Dat zegt hij in hetzelfde artikel als waarin hij voorstelt om Schengen op te blazen.
• Hij vind het belangrijk om nauwer samen te werken met de 28 eurolanden. Daarom wil hij nog maar met 5 landen samenwerken.
• Dijsselbloem zegt dat hij geen race to the bottom wil waarbij ieder land zijn buurland probeert te overtroeven in het ontmoedigen of afstoten van asielzoekers.
  Aha. En daarom zal zijn kabinet dan wel hebben besloten om de huisvesting van asielzoekers ernstig te versoberen, vluchtelingen geen recht meer op urgentie te geven zoals alle andere woningzoekenden dat wel hebben, en erkende vluchtelingen zonder enige reden een half jaar langer te laten wachten voor ze  hun partner en kinderen weer mogen zien.
  Asielzoekers moesten al wachten totdat ze zijn erkend als vluchteling en een verblijfsvergunning hebben gekregen, voordat ze een aanvraag mogen doen om ook hun gezin te laten komen. Het kabinet, inclusief Dijsselbloem, heeft vrijdag, exact op de dag voor dit interview, nog laten weten dat de IND dan nog eens 9 maanden mag wachten voor ze ja of nee tegen gezinshereniging zeggen.
  Zoals je weet zijn veel asielzoekers mannen die alleen reizen, omdat ze de reis te gevaarlijk vinden voor hun vrouw en kinderen. Je kunt je misschien wel iets voorstellen bij de enorme stress die mensen hebben omdat hun geliefden nog in gebied zijn waar oorlog is, waar gebombardeerd wordt. En ze intussen maar moeten wachten en wachten. Nacht na week na maand na half jaar, waarin ze hun gezin niet mogen laten overkomen en niks kunnen doen.
  Dankzij Dijsselbloem en zijn kompanen. Maar nee, Dijsselbloem wil geen race to the bottom hoor. Heus.
• Dijsselbloem wil vluchtelingen “in Nederland (..) een bed, voedsel, een veilige plek en een school voor hun kinderen” geven.
  Vandaar dat hij in de volgende zin zegt dat de grenzen beter moeten worden bewaakt (tegen wie?) en dat je vluchtelingen beter in Libanon of Turkije op kan vangen.

“Onze normen liggen hoog en we willen dat zo houden.”

Wanneer kun je Dijsselbloem op zijn woord vertrouwen?

Zoals je merkt heb ik het artikel, wat Dijsselbloem uche uche trouwens ook als redder van Griekenland presenteert, echt doorgespit.
Wat ik zocht was een opmerking, gewoon één enkele uitspraak, die én concreet en meetbaar was, én waar.

Jeroen doet in het artikel uitspraken zat die concreet en meetbaar zijn. Helaas zijn ze allemaal gelogen. Toch vond ik iets. Eén enkel ongelogen feitje. Denk ik tenminste.

Zijn naam.

Weet je wat ik nou zo graag zou willen geloven als ik zou kunnen? Als?

Dat hij liegt uit onwetendheid en onkunde, in plaats van bewust.

Bas Thijs

Illustraties:
-Kosten welvaartsstaat: vormgeving: Klaas Jan Runia's infographic, uitgebreid door Bas Thijs op basis van Miljoenennota 2014
-Asielzoekers overspoeld door Nederlanders: Bas Thijs, op basis van cijfers COA en CBS
-Bezettingsgraad COA: Bas Thijs op basis van cijfers COA.
-Statistiek asielzoekers Europa: Flip van Dyke (twitter, website)

Terwijl Europa in blinde paniek is door “de tsunami van asielzoekers”, gebruikt Israël de joodse nieuwjaarsvakantie om een zoveelste puinhoop te maken van de Al Aqsa-moskee op de Tempelberg in Oost-Jeruzalem.

Het NOS-journaal, dat zich zoals gebruikelijk baseert op Israëlische bronnen, want waarom zou je luisteren naar Palestijnse bronnen, meldde op 13 september dat tientallen Palestijnen en de Israëlische politie met elkaar in de moskee slaags waren geraakt (link):

De Israëlische autoriteiten zeggen dat relschoppers zich in de al-Aqsa-moskee hadden verschanst. Zij zouden later vandaag de viering van het joods Nieuwjaar hebben willen verstoren. Dat begint als de zon ondergaat.

Het klinkt als het zoveelste gedoe tussen Israël en Palestina. Met Israël als slachtoffer. Maar het is het dit keer niet het zoveelste gedoe, en de NOS ziet niet wat er werkelijk gaande is. Daarom dit stukje.

Zoals gewoonlijk vertellen de Israëlische bronnen er de NOS niet bij waarom de Palestijnen zich in hun eigen moskee hadden en nog steeds hebben verschanst. Maar het woord ‘relschoppers’ – dat de NOS heeft overgenomen van de Israëlische bron – belooft niet veel goeds.

In werkelijkheid heeft Israël – omdat het joods nieuwjaar is – de moskee en omgeving al dagen tot verboden gebied verklaard voor Palestijnse burgers. Want ook de joden beschouwen de Tempelberg als heilige grond. Dus zelfs Palestijnse kinderen die gewoon naar school willen, mogen er niet meer langs en moeten maar zien hoe ze op school komen.

Het is logisch dat Palestijnse burgers zich hiertegen verzetten. Het is hun moskee. Maar nog belangrijker is de context van het Palestijnse verzet. Daarvoor moet je dus niet bij de NOS zijn, maar bijvoorbeeld bij The New York Times (link):

She [Ms. Samri, the Israeli police spokeswoman] said that the clashes began on Sunday when security forces sought to secure the area for foreign visitors and Jews at the contested holy site.

Similar clashes took place in July (link), when Jews held an annual day of fasting to commemorate the destruction of two ancient temples believed to have once stood at the holy site.

The clashes have been prompted partly by Palestinian fears that Jews were visiting the compound as part of an Israeli plan to assert sovereignty over the site or to divide it. Non-Muslim prayer is banned at the site, and Mr. Netanyahu has repeatedly said that he has no intention of changing that.

Palestinians have grown more fearful of Israeli intentions in recent weeks, after Israel outlawed (link) an organization of Muslim women who shout at Jewish visitors (link) at the holy site. The government accused the organization, along with a less-vocal affiliated group of men, of inciting violence. Palestinians say they are defending the sanctity of their holy site.

Wat je nu ziet gebeuren is dat Israël een belangrijk heiligdom van alle moslims, overal ter wereld, dat zich bevindt in door Israël illegaal bezet Oost-Jeruzalem, voor de zoveelste keer met traangas en rubberkogels tot verboden gebied heeft gemaakt voor moslims en zich nog weer een eindje verder heeft toege-eigend. En dat voor moslims de maat nu echt vol is. En niet alleen voor moslims in door Israël bezet en onderdrukt Palestina.

Jordanië, bondgenoot van Israël, was het eerste land dat Netanyahu de afgelopen dagen heeft gewaarschuwd dat hij nu echt moet oppassen. Gevolgd door Turkije, Iran, de Verenigde Naties, de Europese Unie en Amerika. Kennelijk hebben de EU, de VN en de VS intussen wel door dat hier iets ernstig misgaat. Nu onze NOS nog.

Maar het scherpst is Hanan Ashrawi, anglicaans christen en lid van het dagelijks bestuur van de PLO (waarvan haar vader een van de oprichters was). Zij wijst ons in een interview van gisteren op de tikkende tijdbom die de NOS nog niet ziet (link):

“Israel is playing with fire. Clearly, Israel is deliberately creating and escalating a situation of instability, insecurity and violence, thereby incrementally assuring by force its power/security control in preparation for the total annexation and transformation of Al-Haram Al-Sharif [De Tempelberg].

By imposing its own version of its concept of the Temple Mount on the third most holiest Islamic site, Israel is not only provoking the Palestinians, but the entire Muslim world.

We call on the international community, including Arab countries and Muslim states, to intervene immediately before Israel succeeds in launching a global holy war.”

Maar leg dat onze publieke nieuwsvoorziening maar eens uit. Die kijken al sinds mensenheugenis door de Israëlische bril en zien alleen Palestijnse relschoppers. En dus krijgen ook wij als kijkers alleen Palestijnse relschoppers te zien.

US condemns violence at the Al-Aqsa mosque
‘Erdoğan wil dat VN iets doet aan geweld Israël bij Al-Aqsa Moskee’
Jordan warns Israel over Al-Aqsa provocation following clashes
Iran: Israeli attacks on al-Aqsa Mosque brazen desecration of Islamic sanctities
EU warns against Al-Aqsa ‘provocation’
US condemns ‘all acts of violence’ at Jerusalem’s Al-Aqsa compound

Enkele Palestijnse tuinders zijn er ondanks de Israëlische militaire strafoperatie Protective Edge van afgelopen zomer toch nog in geslaagd de met Nederlands steungeld gekweekte anjers op tijd klaar voor de kerst-export te krijgen. Alleen lukt het niet de anjers uit Gaza uitgevoerd te krijgen. Israël werkt tegen. Dus zeg maar weer dag tegen het Nederlandse ontwikkelingsgeld: de Gazaanse anjers worden voor de zoveelste keer aan het vee gevoerd.

Als ik de Nederlandse regering was, liet ik bezettingsmacht Israël ons dure anjerontwikkelingsgeld gewoon met rente terugbetalen. Plus al die andere met Nederlands geld gefinancierde projecten in Gaza (haven, vliegveld), die structureel door bezettingsmacht Israël zijn vernietigd. En wat te denken van de containerscanner bij Kerem Shalom die Nederland heeft gefinancierd? Die scanner die bedoeld was om te controleren of er tussen de bouwmaterialen die in Gaza worden geïmporteerd geen wapens verstopt zitten? Een scanner die Israël weigert te gebruiken?

Nederland draagt bij aan wederopbouw Gaza