Την προηγούμενη Τετάρτη λίγο μετά το μεσημέρι, ήμουν στο γραφείο μου και είχα πέσει με τα μούτρα στη δουλειά. Είχα τόσες καρτέλες και τόσα προγράμματα ανοιχτά που είχε αρχίσει να πετάγεται η γνωστή προειδοποίηση ότι δεν υπάρχει αρκετή διαθέσιμη μνήμη στον υπολογιστή. “Γκρρ… Χρειάζομαι νέο υπολογιστή…” σκέφτηκα. Το κινητό και το σταθερό χτυπούσαν εναλλάξ. Τα email έρχονταν το ένα μετά το άλλο. Δεν προλάβαινα ούτε καν να τα ανοίξω. Όπως έγραψα εκείνη την ημέρα στο Facebook, για να ανοίξω ένα email, έπρεπε να μου τραβήξει την προσοχή ο τίτλος.
Και ξαφνικά ήρθε ένα e-mail που όντως μου τράβηξε την προσοχή. Το όνομα της κοπέλας που το έστελνε δεν το γνώριζα. Ο τίτλος ήταν: “Ας κρατάμε κάθε μέρα από μία σημείωση!” Μου κίνησε την περιέργεια. “Τι λες να εννοεί;” σκέφτηκα. Ας το ανοίξω. Και το άνοιξα. Και το διάβασα. Και βούρκωσα… Δημοσιεύω εδώ το e-mail με την άδειά της.
Αγαπητή Άσπα,
Είμαι μια από τις πολλές σου αναγνώστριες, followers και όλα τα συναφή!!! Μου αρέσει πολύ να διαβάζω το blog σου, και προς μεγάλη σου έκπληξη (!) είμαι fan της στήλης με τις ατάκες των απίστευτων κοριτσιών σου!
Σήμερα μου γεννήθηκε η επιθυμία να σου γράψω αυτές τις λίγες γραμμές, γιατί νιώθω ότι ίσως να με καταλάβεις… Γιατί? Γιατί γνωρίζεις πολύ καλά την ομορφιά του καθετί, ότι η ευτυχία βρίσκεται στις απλές καθημερινές στιγμές και την οποία προσπαθείς να ‘αποθανατίσεις’ μέσα από τις ατάκες, μέσα από την απλή καταγραφή τους κάθε μέρα… ή έστω όποτε είναι εφικτό! Και το κάνεις με όμορφο τρόπο.
Η ευτυχία είναι καθημερινή υπόθεση και το ξέρω πολύ καλά. Το έζησα με τον σύντροφό μου για δέκα χρόνια, τον οποίο έχασα πρόσφατα. Αυτές τις μέρες προσπαθώ να βάλω σε τάξη τις αναμνήσεις μου και έχω καταλήξει άθελά μου να γράφω τα μικρά πράγματα που κάναμε κάθε μέρα, τις λίγες ώρες που βρισκόμασταν μετά τη δουλειά: συνήθειες, συζητήσεις, ατάκες και τόσα μα τόσα πολλά άλλα… Προσπαθώ να τα συμμαζέψω, για να έχω να ανατρέχω σε αυτά ακόμα και όταν περάσουν άπειρα χρόνια… Προσπαθώ λοιπόν να κάνω έναν απολογισμό, να γράψω μια ιστορία, που έχω ζήσει και που έχει τελειώσει. Όμως δεν είναι τόσο η ιστορία, όσο αυτά που ζούσαμε καθημερινά. Τα “μικρά” που ‘καναν σημαντική διαφορά, αυτά που μας κάνανε να κοιτάμε ο ένας τον άλλο με αληθινή και αστείρευτη λατρεία.
Η ζωή είναι όμορφη, και είναι ωραίο να κρατάμε από κάθε μέρα μια σημείωση. Έστω και τα αρνητικά. Δεν πειράζει. Μακάρι να το έκανα νωρίτερα αυτό.
Είμαι συντετριμμένη, συγχώρεσέ με, ίσως να μη βγάζει νόημα για σένα αυτό το mail..
Το νόημα είναι ότι … αυτό που κάνεις, είναι καταπληκτικό! Αυτό ήθελα να σου πω. Να χαίρεσαι τα κορίτσια σου που είναι δύο υπέρλαμπρα αστέρια και να είσαι πάντα εκεί να σε διαβάζουμε!
Το μήνυμα είναι τόσο δυνατό που δεν έχω τίποτα άλλο να προσθέσω. Ας κρατάμε κάθε μέρα από μία σημείωση. Ας γεμίζουμε τα βάζα των αναμνήσεων μας με τις καθημερινές μας στιγμές. Ας κρατάμε ημερολόγια, ας γεμίζουμε σημειωματάρια, ας γράφουμε στα blogs μας. Ας είμαστε ευγνώμονες για τις απλές καθημερινές στιγμές αλλά και για το δώρο της ζωής, η οποία δεν είναι δεδομένη.
Είμαι ευγνώμων που μέσω του blog έρχομαι σε επαφή με υπέροχους ανθρώπους και λαμβάνω τέτοια e-mail. Στις σημειώσεις της ζωής μου, το συγκεκριμένο μήνυμα θα έχει πάντα μια ξεχωριστή θέση. Σε ευχαριστώ.
Photo by Anne Worner
To Οι σημειώσεις της ζωής μας είναι ένα post από το blog Aspa Online.
Ας συνδεθούμε και στο Facebook!
