تا دچارش نشده باشید، نمی‌دانید که تحمل قالب‌های گچ یا فایبرگلس، وقتی که دست و پایتان شکسته باشد، چقدر زجرآور است، خارش و بوی بد کلافه‌تان می‌کند، پوستتان نمی‌تواند نفس بکشد و وزن قالب اذیتتان می‌کند.
اما شاید فناوری چاپ سه‌بعدی به این دوران خاتمه بدهد، «جیک اویل» نمونه ابتدایی قالب سبکی را به این صورت درست کرده است:
این قالب قابل شستشو است و به پوست اجازه تنفس می‌دهد.
این قالب باید با فناوری چاپ سه‌بعدی، مخصوص هر بیمار تهیه شود، بعد از گرفتن اشعه ایکس از بیمار، عضو او باید اسکن سه‌بعدی شود، تا شکل بهینه قالب مشخص شود، قالب باید پیرامون قسمت شکسته شده، قوی‌تر و چگال‌تر باشد.
سپس چاپگرهای ویژه، با استفاده از پلی‌آمید، این قالب‌ها را چاپ می‌کنند. برخلاف قالب‌های معمول، می‌توان بعدا از ماده استفاده شده در این قالب‌ها، دوباره استفاده کرد.
پیداست که این قالب‌ها، مشکلات خاص خودشان را دارند، مثل چاپ کردن آنها حدود سه ساعت طول می‌کشد، در صورتی که خیلی راحت می‌شود ظرف چند دقیقه یک عضو شکسته شده را گچ گرفت، البته قالب‌های گچی معمول برای اینکه به استحکام لازم برسند به ۲۴ تا ۷۲ ساعت، زمان نیاز دارند.
البته به گمانم یک مشکل قالب‌های جدید این است که عیادت‌کنندگان بیمار نمی‌توانند رویش یادگاری بنویسند!
منبع
