In my 2020 “sewing goals” blog post, I wrote about how I wanted to spend this year sewing less, sewing…
The post Stylebook App for Sewists appeared first on I sew, therefore I am.
In my 2020 “sewing goals” blog post, I wrote about how I wanted to spend this year sewing less, sewing…
The post Stylebook App for Sewists appeared first on I sew, therefore I am.
Trust me when I say, your Friday night needs these Salted Chocolate Covered Bourbon Cider Caramels.
The post Salted Chocolate Covered Bourbon Cider Caramels. appeared first on Half Baked Harvest.
Yes, you guys, chocolate. coffee. NICE. cream.
The post 6 Ingredient Chocolate Coffee Nice Cream. appeared first on Half Baked Harvest.
I wish all Friday's could include cookies like these.
The post Chocolate Peanut Butter Crinkle Cookies. appeared first on Half Baked Harvest.
Dus, mijn eerste bezoek aan de verpakkingsvrije winkel. Het plan was om met de trein te gaan. Mijn trekrugzak lag klaar, ik had een hoop plastic potjes verzameld om mijn rug niet te hard te overbelasten, ik had de dienstregeling nog eens gecheckt en gekeken hoe lang ik zou moeten wachten op de volgende trein als ik mijn overstap miste, ik ging net mijn treinticket kopen via de app, en toen zag ik: problemen op ‘het spoor’ door een kabel die het de dag voordien begeven had. Dju. Ik had een drukke zaterdag gepland en dus geen tijd te verspillen om ‘slachtoffer’ te zijn van de vertragingen, dus we gingen met de auto. Stefan zag er lichtjes tegenop omdat hij het nogal belachelijk vindt om zo ver boodschappen te gaan doen – wat ik wel begrijp, maar dichtbij kunnen we nu eenmaal geen biologische, verpakkingsvrije droogwaren shoppen.
Conclusie 1: Bij een volgend bezoek aan Ohne zorg ik ervoor dat ik niets anders gepland heb die dag zodat ik me niet kan laten frustreren door vertragingen van het openbaar vervoer.
Een klein halfuurtje later parkeerden we voor de deur en stapte ik, intussen terug opgebeurd, binnen in het relatief kleine, sober aangeklede winkeltje dat Ohne is. De aankleding maakt ook weinig uit, want de inhoud van de doorzichtige tapsilo’s aan de linkerwand zorgen voor meer dan genoeg kleur. Er is ook een eiland met kruiden en verschillende soorten granola’s en crackers, een eiland met cosmetica- en huishoudproducten, een wand met herbruikbare verpakkingen, enkele ‘natte’ ingrediënten in plastic bidons en glazen flessen (oliën, azijn, tamari, maar ook agavestroop bijvoorbeeld), een verstoog met olijven, broodbeleg, kazen en taart, en achteraan een ruimte met verse groenten en fruit en bakken drank in glazen flesjes met statiegeld.
Ik woog mijn verpakkingen, stickerde ze, keek eens goed rond en begon mijn potjes en flesjes te vullen. Blij als een klein kind in de snoepwinkel, maar de bedenkingen begonnen al snel mijn blijheid te verstoren. Het ging zo ongeveer:
Conclusie 2: Gemengde gevoelens, dus. Ik sta, voor alle duidelijkheid, helemaal, maar echt HELEMAAL, achter het concept, maar ik weet niet of het voor ons ideaal is. Het is sowieso al een eindje reizen en ik zou enkel gaan als ik redelijk wat nodig heb waardoor het ook een heel gesleur wordt. Als je kleine hoeveelheden koopt en dichtbij woont (of de reis ziet zitten), lijkt het mij perfect doenbaar, maar zoals Stefan zei: wij zouden misschien beter inkopen doen bij de handelaar waar de mensen van Ohne zelf hun inkopen doen (voor de producten met lange(re) houdbaarheid dan toch).
De dag nadien las ik een interview met een van de Ohne-zaakvoerders en werden mijn bedenkingen bevestigd: een verpakkingsvrije winkel maakt het de consument dan wel mogelijk om ‘zero-waste’ te leven, maar dat is ook gewoon omdat het vuilnis, en dan blijkbaar nog redelijk wat plastic afval, ‘achterblijft’ in de winkel. Ik WIST natuurlijk wel dat er in het hele proces nog altijd verpakking aan te pas kwam, maar ik had toch wel gehoopt dat de noten in grote papieren zakken geleverd werden, bijvoorbeeld, maar dat blijkt dan helaas niet het geval (zie de 3e foto). Het wordt wel gerecycleerd, maar wat gebeurt er dan precies mee en in hoeverre is dat recycleerproces meer of minder schadelijk voor het milieu dan het recycleren van papieren verpakkingen?
Ik weet het niet zeker, maar ik denk dat dit betoog weleens zou kunnen overkomen als kritiek, maar dat is het niet. Ik vind het knap, wat ze doen. Maar ik blijf, voor ons specifieke geval en voor bepaalde voedingsmiddelen, toch nog verder zoeken naar ‘betere’, minder intensieve en indien mogelijk ook nog iets goedkopere oplossingen. Ik heb al wat ideetjes, maar voorlopig blijft het nog even bij uitpluizen en nadenken en samen overleggen – hoe romantisch!
Conclusie 3: Sowieso zal het hier ten huize Stefan&Kelly nooit volledig verpakkingsloos worden, want er zijn een aantal producten die ik liever niet volledig zou schrappen uit mijn leven: tempeh, tofu, af en toe plantaardige yoghurt – vooralsnog enkel verkrijgbaar in plastic – om er maar een paar te noemen. Maar dat betekent natuurlijk niet dat er voor andere voedingsmiddelen niet wat extra moeite kan gedaan worden. To be continued …
Voor foto’s van de winkel zelf nam ik geen tijd (je weet wel, drukke zaterdag), maar Zoë nam wel mooie foto’s. Mijn buit op de foto hierboven:
Meer dan genoeg om toch een paar maanden afvalarmer te koken!